Hello Bali & bye bye Indonesia <3

Zoals beloofd mijn reisverslag van Bali. Dit is overigens ook mijn laatste reisverslag van mijn (study)trip, want vanaf morgen ben ik gewoon weer in Nederland te vinden hihi. Waar zal ik beginnen? O ja, hello Bali!


Sabtu / zaterdag, 16 mei ‘15

We kwamen redelijk laat aan in Bali en moesten nog een taxi vinden naar ons hotel in Kuta. Zodra je het vliegveld uitloopt vindt je aan de rechterkant een bureau waar je een taxi kunt regelen naar je hotel. We verbleven in het Suris Boutique hotel. Het was niet heel erg luxe, maar dat maakt niet uit! Ik ben niet de moeilijkste. Als het maar schoon is én er geen kakkerlakken zijn haha. Vieze beestjes zijn dat. We waren zo moe van onze vlucht dat we maar roomservice hebben besteld en een cocktail, om onze vakantie te vieren natuurlijk. Daarna zijn we gaan slapen.

Minggu / zondag

Vandaag hebben we een beetje rondgewandeld in Kuta. Het is hier erg mooi en anders dan Surabaya. Overal heb je leuke souvenirwinkels en mooie Boeddhistische & Hindoeïstische tempels die ruiken naar wierook. Heeeeerlijk!
Ik heb een batikkleed gekocht die ik kan gebruiken als rok en jurk. Hij is mooi blauw en past perfect bij m’n bikini én knieën. Na het strand hebben we geluncht en hebben we ergens bij een tentje een dagtrip geboekt. Morgen gaan we snorkelen en naar Turtle Island in Tanjung Benoa. In de avond hebben we gegeten bij Sky Garden in de hoofdstraat van Kuta. Voor maar 50.000 Rp kun je onbeperkt eten! Ze hadden vet lekkere hamburgers, schnitzel, friet, aardappels en nog veel meer. Het klinkt allemaal als Hollandsvoedsel en dat was het ook:’) maar als je 3,5 maand lang overal rijst vindt is een aardappel en een schnitzel best wel lekker. Sky Garden is een restaurant, lounge en night club. We hebben even wat rondgedanst, maar de meesten waren moe en wilden naar huis.. Dan maar morgenavond feesten.

We moesten er vroeg uit de maandag. Allereerst gingen we snorkelen. We stopten op open zee en konden hier vrij snorkelen. Het was wel een beetje eng vond ik, maar gelukkig waren er ook nog andere boten en waren wij niet de enigen in het water. We kregen wat brood mee en konden de visjes voeren. Daarna werden we rondgeleid op Turtle Island. De schildpadden hier zitten in gevangenschap en werden het water uitgevist zodat je met ze op de foto kon. Ik vind het sneu voor ze, want die diertjes horen gewoon rond te zwemmen in de oceaan. Het snorkelen was erg leuk en spannend om te doen, maar Turtle Island vond ik niet zo leuk. Alle dieren zitten in kleine bakken of kooien.
Verder hebben we niet veel bijzonders gedaan in de middag. In de avond ben ik samen met lorett uitgegaan in Sky Garden. We wilden de taxi nemen, omdat het ’s avonds niet veilig is, maar alle taxi’s proberen je af te zetten. Het kost nog geen 7.000 Rp om bij Sky Garden te komen en het minimum bedrag begon ineens bij 50.000 Rp. We besloten maar te wandelen naar de club, maar dit was best wel eng. We moesten door een lange zijstraat wandelen en er was een man die ons continu lastigviel. Hij bood aan ons te brengen op zijn scooter naar de club. Natuurlijk vriend:’)
Na 10 minuten liet hij ons eindelijk met rust. Uiteindelijk kwamen we veilig aan in de hoofdstraat! Het ziet er overal wel gezellig uit, maar we hoorden dat Sky Garden de beste plek is in Kuta om uit te gaan. Vandaar dat lorett en ik daar ons feestje wilden bouwen haha. Bij de ingang stonden er trouwens 6 mannen van het leger. Ieder van hen had een geweer bij zich, voor de veiligheid, maar ik voel me daar niet bepaald veilig door. Stel je voor dat ik één ding verkeerd doe? Dan schieten ze me gelijk overhoop zeker.

We hebben overal rondgekeken, maar bovenin op het dakterras was het het gezelligst. Lorett en ik dansten de sterren van de hemel en alle mannen kwamen als fruitvliegjes op lorett af hahaha. We had the time of our life, maar aan alles komt een eind en rond 4 uur gingen we maar weer terug naar huis. Toen was het helemaal feest, want een taxi naar ons verblijf (die nog geen 3 minuten verderop is met de auto) kost ineens 100.000 Rp. Gelukkig kwamen we Tobias tegen, ook een Brabander, die we deze avond hebben ontmoet. Hij bood aan ons naar huis te brengen met zijn vriend. We zijn veilig thuis afgezet, na mijn avondritueel kon ik dan eindelijk m’n bed inkruipen.
De volgende ochtend gingen we met de scooter naar Padang Padang Beach. Dit is de eerste keer voor mij, hier in Bali, op de scooter. Ik heb zelf een scooter gehad, maar het verkeer in Indonesië is niet te vergelijken met Nederland. Uiteindelijk ging alles goed. We waren een aantal keer verdwaald, maar na 40 minuten waren we bijna bij Padang Padang Beach. En wat gebeurde er? We werden aangehouden door de politie… Je moet een nationaal rijbewijs hebben hier in Bali, maar volgens mij rijden alle toeristen hier in Bali gewoon op een scooter zonder nationaal rijbewijs. Het is aan te raden dat als meerdere politieagenten je aanhouden, je in je eigen taal blijft praten. Ze weten dan niet wat ze moeten doen en kunnen je geen boete geven. Als je Engels praat heb je pech. ☹ Indien er maar een of twee politieagenten zijn die je aan willen houden, rijd je gewoon door. Ook moet je je bankpas niet laten zien of je paspoort. Deze pakken ze namelijk af en zullen ze je niet teruggeven zolang je ze geen geld geeft. Als niks anders werkt geef je 50.000 Rp en mag je (meestal) doorrijden. Wij hielden ons dus van de domme en bleven Nederlands praten. De politie die mij en lorett aanhield, werd op een gegeven moment vet kwaad op mij. Ik werd zelfs een beetje bang van hem. Uiteindelijk gaven ze het allemaal op en mochten we doorrijden.
Et voilà we zijn veilig aangekomen bij Padang Padang Beach!! Voor degenen die de film Eat Pray Love kennen met Julia Roberts. Twee scenes uit de film zijn gefilmd op dit strand! We moesten eerst met de trap naar beneden. Het uitzicht vanaf de trap was al erg mooi en het uitzicht vanaf het strand was nog mooier. Gelukkig is het momenteel nog laagseizoen en is het niet heel druk op het strand. Het strand is misschien 100 meter lang. Ik kan me voorstellen dat het aardig vol kan zitten wanneer je dit strand bezoekt tijdens het hoogseizoen. Er komen hier trouwens ook veel surfers. Die golven zijn namelijk niet normaal… Ik was het water ingedoken en wilde er weer uit wandelen, maar er kwam één gekke golf. Ik viel om en verloor bijna m’n bikini hahaha.
Rond 4 uur zijn we teruggereden naar Kuta. We hebben aan de boulevard gezeten en genoten van de zonsondergang. I love Bali <3
Dit is onze laatste dag in Kuta. Vanaf morgen verblijven we in Seminyak in het Neo hotel.

De woensdag kwamen we aan en hebben we Wafi eindelijk weer gezien! We zijn in de middag naar het Trick Art 3D Gallery gegaan. Ze hadden echt de meest hilarische schilderijen. Het was erg leuk. Helaas kon ik niet meer lachen of poseren na 10 schilderijen. In de avond zijn we weer naar Sky Garden gegaan met Wafi en zijn vriend MK. Het was gezellig en we kwamen Tobias ook weer tegen.
De rest van de week hebben we niet veel bijzonders uitgevoerd. We hebben Potato Head bezocht. Potato Head is een beachclub in Seminyak. Het is op 20 minuten loopafstand van het hotel. Dit is trouwens ook echt een beachclub die je gezien moet hebben als je in Seminyak verblijft! Het uitzicht is erg mooi en je kunt hier volop genieten van muziek, lekkere drankjes & hapjes, het zwembad, het strand en de zon natuurlijk. Zaterdagavond zijn we naar een traditionele dansshow gegaan, aan het strand en hebben we hier vis gegeten. Ik ben vroeg naar bed gegaan, want morgen zie ik mijn vader eindelijk weer. Ik heb hem gemist en ben heel blij hem eindelijk weer te zien.
Sweet dreams xxxx

Sunday Morning

Good morning folks! Vandaag is het dan eindelijk zover. Samen met Scheurwater ben ik op weg naar het vliegveld. Na 108 dagen zie ik mijn vader weer. Om 10:15 komt hij aan in Denpasar. Ondanks mijn goede nachtrust ben ik echt ontzettend zenuwachtig. Het is al half elf en mijn vader is nergens te bekennen… Uiteindelijk rond tien voor elf kwam hij eraan gelopen. Ik ben in geen lange tijd zo gelukkig geweest. :p Herenigd met mijn papa, hayaa!
We namen de taxi met zijn drieën terug naar Seminyak. In de middag hebben we met z’n allen gewandeld naar KU DE TA. Het ligt niet veel verderop van Potato Head vandaan. Rond 5 uur gingen we naar Ubud met de taxi. Soms rijden de mensen hier zo gevaarlijk. Heel vervelend. Onze chauffeur dacht dat hij in the fast & furious zat of zo en reedt echt als een wild paard. We waren met twee auto’s vanwege onze koffers en de andere chauffeur probeerde hem bij te houden, waardoor lorett ook misselijk werd. Zij zat samen met Marloes in de ander taxi. Uiteindelijk reed onze chauffeur wat rustiger, waardoor de andere taxi ook weer rustiger reed. Daarna was ik in slaap gevallen. Binnen anderhalf uur waren we aangekomen in Ubud. We hadden nog niks geboekt en helaas konden we maar één nacht verblijven in … . Het hotel heeft simpele kamertjes die er knus uitzien. Jammer genoeg ligt het hotel aan de straat en hoor je ’s nachts het verkeer goed. Ik heb een ander hotel gevonden, het Suly Resort. Het ligt niet ver van dit hotel vandaan. Gelukkig zit het Suly Resort nog niet vol en kan ik boeken tot de zaterdag. Morgen gaan we een kijkje nemen.

De maandagochtend zijn we vroeg vertrokken naar het Suly Resort. Het hotel heeft een mooie ligging tussen de sawahs. We zijn al vroeg in het nieuwe hotel en hebben nog de hele dag. We zijn vandaag met de scooter naar de Elephant Cave gegaan en ’s avonds hebben we wat gedronken en gegeten met Josine en haar vader.
Dinsdag hadden we veel op de planning staan. We zijn naar een houtmaker geweest, een schilderijengalerij, een koffieplantage en een watertempel.
De woensdag zijn we naar de Menjangan Island gegaan om te snorkelen. In de avond hebben we met z’n allen gegeten aan de haven.
De volgende dag zijn we naar de zilverfabriek gegaan en ’s avonds naar een traditionele Balinese show. Ik heb vaker shows gezien, maar dit was bijzonder mensen. De laatste show was een man die door brandende kokosschilden liep op zijn blote voeten. Best wel bijzonder vind ik, maaar dat was niet alles. Hij ging er ook serieus in zitten… Ik bedoel? Oké. Je kunt eelt hebben op je voeten, maar dat je ook daar eelt hebt?? Never heard of it.

De vrijdag zijn we weer naar een koffieplantage gegaan en uiteindelijk gingen we naar het waterpaleis. Ik heb dit paleis ook in 2008 bezocht en het is hier nog steeds even mooi. We hebben gezwommen in het bronwater en zijn daarna weer naar huis gegaan. Morgen vliegen mijn vader en ik naar Magelang en zien we onze familie weer! De andere meiden gaan een weekje naar Lombok en zullen volgende week zaterdag ook naar Magelang komen.


Our last two weeks…

De afgelopen 2 weken heb ik weinig gedaan. Ik ben vaak opstap geweest met mijn vader en mijn familie. Elke dag ben ik volgepropt met voedsel. Gelukkig ben ik nog één keer naar de fitness gegaan met mijn vader en oom. Niet dat dat echt helpt, maar het gaat om het idee. Verder heb ik alleen maar geleerd voor mijn herkansingen. Ohh! En ik ben nog een keer tante geworden van mijn mooie neefje. Ik baal nu wel dat ik hier zit, maar gelukkig ben ik over een weekje thuis en kan ik hem eindelijk vasthouden. <3
De week erop kwamen de andere meiden. M’n vader moest een paar keer de stad uit en ook dit weekend was hij weg. Gelukkig kwam lorett bij mij slapen en hebben we veel bijgepraat. Leuke meid is dat die Schëurwasserrrr. De laatste week heb ik alleen maar geleerd. Alleen de dinsdag ben ik er even tussenuit gegaan. We zijn gaan fietsen met z’n vieren door de rijstvelden. Het was erg leuk! Dit wil ik vaker doen als ik weer naar Magelang ga.

Maar goed. Alles heeft zijn eind en ook voor mij zit het er nu op.. Gisteren had mijn familie een afscheidsfeestje geregeld en vandaag vliegen we om 19:25 lokale tijd naar Jakarta.
Ik ben er nu wel aan toe om naar huis te gaan na 128 dagen Indonesië. Het is heel raar nu ik dit aan het typen ben. Ik kan me nog goed herinneren dat voordat ik vertrok ik de laatste dagen verdrietig was, omdat ik iedereen in Nederland zolang moest missen. Ik had de eerste 2 maanden zo’n erge heimwee dat ik elke dag moest skypen. Ik heb veel gezien en meegemaakt in het ziekenhuis en in Indonesië zelf. Dingen die je alleen maar op je stage in het buitenland mee zal maken ;-)
Je leert jezelf en anderen kennen. Je leert jezelf aan te passen aan anderen en je omgeving, wil je een leuke tijd hebben. Ik heb nieuwe mensen leren kennen en ben ook goed bevriend geworden met een aantal van hen. Ik realiseerde me hoe belangrijk mijn familie en vriendinnen voor mij zijn en hoe erg ik ze momenteel mis. Maar, aan de andere kant heb ik hier ook mijn vrienden gemaakt en was Surabaya even mijn thuis. Ik had nooit verwacht dat ik het moeilijk zou hebben met het verlaten van Surabaya, maar toch had ik het wel. Ooit, misschien over een jaar of 3, zal ik zeker weer naar Indonesië gaan en wil ik een kijkje nemen in Surabaya. Het is klaar nu en ik ben blij dat ik dit heb gedaan. Soms twijfelde ik of ik er wel goed aan deed om in het buitenland te studeren. Ik weet nu dat ik de juiste keuze heb gemaakt.
Ik heb veel gezien en geleerd en dit is een ervaring die niemand mij meer zal afnemen.
Iedereen die contact met me opnam en/of hield gedurende mijn periode in het buitenland. Dankjewel! X Ik hoop dat jullie met plezier mijn reisverslagen hebben gelezen en mijn mooie foto’s en filmpjes bekeken hebben. :p Als je me vanaf morgen wilt bereiken? Ik ben gewoon weer in Nederland te vinden haha.
Terwijl ik straks ergens aan het rondvliegen ben op de wereld, liggen jullie te slapen of zijn jullie je benen aan het strekken in de club. Morgenochtend ben ik weer veilig geland en zie ik mijn familie en vriendinnen weer. Iedereen nog een fijne dag & avond en sampai jumpah lagi. xxxx

Heel veel liefs,


Juvena